فعالیت سیاسی و سختیهای آن در یک جامعه غیر آزاد

امروز دوست عزیز و یار بالاترینی ام sight (نیما) در متنی در وبلاگ شخصی اش آورده که دیگر نخواهم نوشت.متنی که بسیار ناراحت کننده اما طبیعی می نمود.
در جامعه ای غیر آزاد همچون ایران که یک جامعه استبداد زده است فعالیت سیاسی یکی از دردناک ترین و سهمگین ترین فعالیت ها قلمداد می شده است.امری که یکی از بزرگان که نامش در خاطرم نیست بدرستی گفته که "در جهان سوم اگر بخواهی کشورت را آباد کنی خانه ات ویران می شود و اگر بخواهی خانه ات را آباد کنی کشورت ویران می شود ".این نوع فعالیت آن هم در چنین جامعه ای نیازمند اوضاع و شرایطی خاص است که هر کسی را توانایی آن نیست .
در وضعیت ایران امروز نیز که وضع به مراتب بدتر و جو امنیتی بارها شدیدتر از گذشته گشته است فعالیت سیاسی بشدت خطرناک است.در وضعیتی که دولت کودتا هر روز با انگهای ساختگی خود فرزندان این مرزوبوم را به روشهای گوناگون به زندانهای طویل المدت می سپارد تا قدرت خویش را اینگونه به نمایش بگذارد.در این وضعیت لبریز از خطر فرزندانی از جنس ایران آمده اند و با علم بدین سختی ها و مشکلات پا در عرصه نهاده و در جهت آزادی میهن می کوشند که بی شک نه منتی است که وظیفه ایست که مام میهن بر گردن تک تک فرزندانش نهاده .
دوست عزیزم نیما جان... خاطرم است که بارها در نظراتت از تکثر آرا سخن می راندی و می دانم که این نظراتت برخواسته از عمق وجودت بود و باور دارم که این سختیها توان به زانو در آوردن تو را ندارد پس انتظار می رود تا دلشکستگی هایت را به باد بسپاری و بدانی که ایران به فرزندانی چون تو می بالد و نه تنها نباید قصد کناره گیری داشته باشی بلکه وظیفه داری که برای آزادی اش بکوشی.
می دانم که انتقاد را پذیرایی و حساب تهمت و انگ را از انتقاد مجزا می دانی اما یک جامعه استبداد زده را با تمام وجوهش بنگر .
منتظر قلم شیوایت هستم.